سکوت
پنجره باز است...
سکوت،آرام صدایم میکند...
چه جنجالیست میان واژه ها که کم کم رو به فروغ اند...
میگوید:نمیدانی چه عذابی ست نفس کشیدن در عالم "بی هم نفسی"
و چه صدای محکمیست صدای سکوت...
آهسته و آهسته تر از قبل اوج میگیرد
به دنبال محتوای از دست رفته اش میگردد و محو میشود...
"ای ناپیدا ی خاموش،بشکن شیشه ی تاریک روز را،دیده نمیشوی"
مینویسم اما...دستانم می هراسد از بی فهمی...
کاش آفاق صدای خسته ی صبح را شنیده بود
اکنون بغضش را به امید انعکاس صدای لرزانش فرو خورده
و سکوت...باز همدم تنهاییش شده...
_royayekhis.ir(1).jpg)
نظرات شما عزیزان:
حکایت خودمه
لایککککک داره مرسی.gif)
سلام محیا جان
وبت خیلی قشنگه گلم
.gif)
.gif)
ممنون از این که به وبم اومدی و نظر زیبات رو گذاشتی
.gif)
بهم سر بزن
وبت خیلی قشنگه گلم
ممنون از این که به وبم اومدی و نظر زیبات رو گذاشتی
بهم سر بزن
خوب بود عزيزم
سحر 
ساعت11:45---6 آبان 1392
سلام محیا
عالی بود
عالی بود
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
