✿ پـنجـــــره ای رو بـــه خــــــدا ✿

شنیدی صدایش را ؟

چهار سوقش لرزید ...

دلم را میگویم !

معبودم ...

اینجا حرف که از تو باشد، قفل می شوند دهان ها !

اینجا موضوع که تو باشی، کتاب می شوند نگاه ها !

آدم کجایی ؟...

اینجا همین " حــــوّا " را کم دارد ...

سیب نمی خواهم ...

سال هاست خشکیده آن درخت سیبی که از بهشت آورده بودی ...

اینجا تک بهشتی ست که با دوزخ پیوند خورده ...

اینجا هر روز جمعه است ...

اینجا طواف میدهند پیشوند شنبه ها را ...

آخر میدانی ...

آقا هنوز نرسیده ...

اینجا دور و نزدیک است !

ثبت احوال نامش را " زمین " گذاشته ...

اگر نه من به آن میگویم: اینجا !

خــــــدایـــــــا

قندیل بسته ام در زمستان یخ زده ی دور از تـــــو

حواسم را جمع میکنم به دوردستــــ

تا پرت نزدیکی های جـــدا از تو، نباشد ...

سرد شدم از پل های شکسته ی جاده ها ...

که خیس تاریکی مبهم درونم شدند ...

بـــارانـــی نمی بارد !

خشــــک سالــــیِ تـــمام استــــ

رنگین کمان دلم پر است از یکنواختی رنگ های سفید و سیاه ...

برگ ریزان است ...

چـــه چـــهار فصــــلی ستــــ قـــلبم !

یـــا ربـــــ مـــــددی

دلــــم هــــوای نــــوشتـــن دارد ...

حـــرف هـــایم تکـــراریــستــــ ...

شـــاید واژه هـــا را گـــم کـــرده ام ...

یـــا الفـــبا شکـــل همـــان کـــودک دبســـتانی شـــده کــه شـــال گـــردن

ســـفیدش را میـــان بــــرف ها گـــم کـــرده !

بگـــوییــد معـــنای کلمــــات را از نـــو بــنویـــسند ...

پــــژواکـــ سکـــوت موسیـــقی محـــض ثـــانیــه هاستــــ ...

فقـــط جـــای امنیــت خـــالی ستـــ

کـــه هیـــچ فـــرهنگــــ لغــاتی معـــنایش را درســـت نـــمی نویســد

امنـــیتـــ یـــعنــی ایـــمان بـــه خــــــدا

چـــشمــه ی زلال بـــی پـــایـــان !

ایــــنبــار شـــده ای چـــند قـــطره اشکــــ

در اعمـــاق یکـــ روح ..

در ابـــر نـــمای منبســط چشــم ها !

واژه ها تو خالی اند...

گستردگی در تـــــو ست.

گل های خشکیده در گلدان دیگر با هیچ بارانی سیراب نمیشوند...

خـــدایـــا !

هــوای تـــو، هـــوش از ســـر طـــبیعتـــ بـــرده !

چــــه رســـد بـــه مـــن...

کــمی مــا را بــه خــود نـــزدیکــ تــر کــن

رهـــسپـــارم !

جــــاده ام رو بـــه دســت انـــداز بــــلنـــدی ستــــ کــه پَــــر مـــی شــکنــد

" تــــا بـــه خــــــدا "

دلم یک قلم میخواهد و یک صفحه ی خالی

تا بنویسم دردش را برای خدا « محرم اسرارم »

دلم یک سبد پر از گل میخواهد که عطرش را از بهشت آورده باشند ...

و نیم ترسی که اعماق دلم را بلغزاند

مــــبـــادا از مــــن دلــــگیـــر شــوی !

جاده ها، ختم بخیر می شوند وقتی انتهایشان تو باشی ...

و قلب ها رو راست میشوند وقتی که تو ساز دلها باشی ...

خدا جانم!

شاید زمزمه ای به گفت نشنیدم ...

اما دریچه ی دلم را رو به تو باز کردم که بی دعوت بیایی تـــا

مـــعـــنـــایــم بـــاشـــی

"" سوگند به روز وقتی نور میگیرد و به شب وقتی آرام میگیرد که

من نه تو را رها کرده ام نه با تو دشمنی کرده ام (ضحی /1-2 ) ""